Το θέμα των πλειστηριασμών προκαλεί τρόμο και στους ειδικούς της αγοράς. Οι ειδικοί αναμένουν ότι συμφωνία κυβέρνησης με τους δανειστές για πλειστηριασμούς θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα και για την ελληνική κτηματαγορά. Η αγορά κατοικίας στη χώρα μας παρουσιάζει προβλήματα ήδη από το 2009, με τις αγοραπωλησίες ακινήτων να κυμαίνονται μεταξύ των δέκα και δεκαπέντε χιλιάδων ετησίως. Την ίδια στιγμή τα διαθέσιμα προς αγορά ακίνητα ξεπερνούν τις τριακόσιες χιλιάδες. Η διακοπή χορήγησης νέων δανείων, όπως είναι φυσικό, έχει μειώσει κατά πολύ το ενδιαφέρον γύρω από την αγορά ακινήτων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να “χωνευτεί” από την αγορά μία τόσο υψηλή διαθεσιμότητα ακινήτων. Είναι πραγματικά άξιον απορίας το πώς είναι δυνατόν να αντέξει η αγορά και τα χιλιάδες σπίτια που κάποιοι θέλουν να βγάλουν στο σφυρί αδιαφορώντας και για τις κοινωνικές συνέπειες.
Ο κατακλυσμός μιας “μισοπεθαμένης” αγοράς με φθηνά ακίνητα μέσω πλειστηριασμών προκαλεί προβλήματα ακόμη και στο σύστημα υπολογισμού των αντικειμενικών αξιών. Οι τιμές που θα ανακοινώσουν οι ειδικοί εκτιμητές του Υπουργείου Οικονομικών ανά ζώνη θα απέχουν σίγουρα αρκετά από τις αναδιαμορφωμένες τιμές που θα φέρει η υπερπροσφορά ακινήτων στο άμεσο μέλλον.
Σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση του οίκου Fitch, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις τρεις μοναδικές χώρες που δεν θα δουν άνοδο στις τιμές των κατοικιών μέσα στο 2018. Οι άλλες δύο χώρες είναι η Νορβηγία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Fitch εκτιμά επίσης ότι η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών θα παραμείνει αδύναμη, με το κόστος χρηματοδότησης να παραμένει υψηλό.
Γίνεται λοιπόν ολοένα και πιο ευδιάκριτο ότι ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΛΥΣΗ. Δεν πρόκειται να επιφέρουν κανένα ουσιαστικό θετικό αποτέλεσμα για την ελληνική οικονομία. Το μόνο που επιτυγχάνετε με τις συζητήσεις περί πλειστηριασμών είναι να παρατείνετε η αγωνία στους συμπολίτες μας που κινδυνεύουν μετά από την τόση ταλαιπωρία και ψυχική φθορά που υπέστησαν λόγω της οικονομικής κρίσης να χάσουν μέχρι και το σπίτι τους.
H μείωση όλων των δανείων τουλάχιστον στο 20% της αξίας τους είναι η μόνη ελπίδα. Οι τράπεζες οφείλουν να προσαρμόσουν τις απαιτήσεις τους στα τωρινά δεδομένα και να “ξεκολλήσουν” από την προ κρίσης εποχή. Κανένας πολίτης δε μπορεί να ανταπεξέλθει στις υπερβολικές απαιτήσεις των οικονομικών υποχρεώσεων που δημιούργησε η ανεργία και η άνευ προηγουμένου φορολογία.
Την ώρα λοιπόν που οι οικονομικές υποχρεώσεις αυξάνονται και το κόστος διαβίωσης γίνεται ολοένα και υψηλότερο, η κατάσταση απαιτεί την άμεση και ρεαλιστική παρέμβαση των τραπεζών με ουσιαστικές λύσεις στα κόκκινα δάνεια.
Αφήστε μια απάντηση