Πριν λίγο καιρό ψηφίστηκε ο νόμος 4469/2017 και η ρύθμιση οφειλών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων με εξωδικαστικό τρόπο έγινε επιτέλους πραγματικότητα και στη χώρα μας! Η ρύθμιση αποτελεί τεράστια ευκαιρία για την ελληνική αγορά και τη διαμεσολάβηση. Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης οφειλών ταυτόχρονα προς όλους τους πιστωτές, ενώ οι οφειλέτες επωφελούνται από σημαντικές μειώσεις επιτοκίων, παράταση της περιόδου αποπληρωμής, πάγωμα και διαγραφές οφειλών.
Η ρύθμιση καλύπτει μεγάλη μερίδα οφειλετών. Αίτηση μπορεί να υποβληθεί εκ μέρους όλων των επιχειρήσεων ανεξαρτήτου μεγέθους, εταιρικού τύπου και ύψους κύκλου εργασιών. Παράλληλα τα κριτήρια ένταξης σε αυτήν είναι αρκετά ελαστικά.
Όπως έχει προλεχθεί σε προγενέστερη δημοσίευση σε αυτό το blog, η διαδικασία ξεκινάει με ηλεκτρονική αίτηση της επιχείρησης, η οποία συνοδεύεται από τα αναλυτικά οικονομικά της στοιχεία και από τον τρόπο ρύθμισης των οφειλών που η ίδια προτείνει στους πιστωτές. Έπειτα η ΕΓΔΙΧ ορίζει έναν Συντονιστή από το ειδικό μητρώο που η ίδια διατηρεί, ο οποίος αναλαμβάνει την επικοινωνία μεταξύ του οφειλέτη και των πιστωτών, και διασφαλίζει την ομαλή ροή της διαδικασίας. Τα άτομα που επιλέγονται για την εκτέλεση του ρόλου του Συντονιστή είναι συνήθως διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές.
Η διαμεσολάβηση είναι ένας θεσμός που βρίσκεται σε ισχύ στην Ελλάδα από το 2010 (Ν. 3898/2010) και λειτουργεί ως εναλλακτικός τρόπος επίλυσης διαφορών. Τα οφέλη που παρέχει η διαμεσολάβηση είναι πολλά και σαν διαδικασία έχει προτιμηθεί διεθνώς σαν μέσο φιλικής διευθέτησης διαφορών εδώ και περίπου τριάντα χρόνια! Η διαμεσολάβηση είναι μία χαμηλού οικονομικού κόστους, σύντομη ιδιωτική διαδικασία που πραγματώνεται εντός ενός συναινετικού κλίματος υπό συνθήκες ασφάλειας και εχεμύθειας, με τη δεδομένη αμεροληψία του διαμεσολαβητή. Τα μέρη συναντώνται οικειοθελώς στο χώρο του Διαμεσολαβητή με τη συνοδεία του Δικηγόρου τους, και μπορούν να αποχωρήσουν οποτεδήποτε το επιθυμούν. Συνεπώς, η διαμεσολάβηση με την αποφυγή των αντιδικιών και τα οφέλη που προσφέρει και στις δύο πλευρές αποτελεί μία πραγματική αλλαγή κατά των παλαιωμένων, ξεπερασμένων και παγιωμένων τρόπων επίλυσης των διαφορών.
Παρ’ όλα αυτά ο θεσμός δεν χρήζει της αρμόζουσας αποδοχής και προτίμησης από την ελληνική κοινωνία που φαίνεται να προτιμά την πεπατημένη οδό και εκφράζει δυσπιστία προς το νέο και το διαφορετικό. Πιστεύουμε ότι σαν ελληνική κοινωνία, οφείλουμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να απαλλαγούμε συλλήβδην από τη στατικότητα και τη δυσπροσαρμοστία που μας διακατέχει και να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, δίνοντας μία ευκαιρία στη διαμεσολάβηση.
Αφήστε μια απάντηση